In de afgelopen vijftien jaar heb ik bijdragen geleverd aan zowel Nederlandse als Engelse astrologietijdschriften. Een voorbeeld vindt u hieronder op deze pagina.
Ik was bijzonder verheugd om twee artikelen over de Zwarte Lichten in The Mountain Astrologer te publiceren, in de uitgaves van juni/juli en augustus/september in 2018. Voor de geïnteresseerde lezers zal ik sommige artikelen (her)publiceren op mijn Medium-pagina op https: //medium.com/@charlottewenner. Andere artikelen zijn te vinden op de Facebook-pagina, The Astrology of the Invisible Luminaries, op https://www.facebook.com/invisible.luminaries.
In mei 2023 is mijn eerste boek, The Astrology of the Inivisible Luminaries, Part 1 verschenen, hij is verkrijgbaar in het Engels via amazon.nl. In de winter van 2023/2024 verschijnt de Nederlands vertaling ervan.
Onderstaand artikel verscheen oorspronkelijk op die Facebook pagina.
Zwarte Zon: Een persoonlijke blik op het onpersoonlijke
Toen mij gevraagd werd een lezing te geven over de Zwarte Zon, eerst door de ASAS en daarna door de VZLA, raakte ik een beetje in paniek. Wat zou ik aan al dat buitengewone werk van topastrologen als George Bode, Peter Delahay en Wout Hendrckx nog kunnen toevoegen? Deze reactie klopte precies met de prominente posities van de zwarte lichten in mijn horoscoop. Toch waren het diezelfde posities die mij in staat stelden beide van nature onpersoonlijke krachten in een meer persoonlijk licht te plaatsen. Deze belichting wil ik in dit artikel met de lezer delen. Allereerst een korte schets van hoe de Zwarte Zon werd ‘ontdekt’ en van de voornaamste processen die hem worden toegeschreven, met daarna een beknopte vergelijking tussen hem en de (Witte) Zon.
Ter inleiding: ik heb het woord ‘ontdekt’ tussen aanhalingstekens geplaatst omdat de Zwarte Zon, in tegenstelling tot de Zon, geen hemellichaam is. Zijn oorsprong ligt net als die van de Zwarte Maan in de door Kepler bewezen veronderstelling dat de planeetbanen geen cirkels, maar ellipsen beschrijven. Een ellips heeft twee brandpunten waarvan er bij de schijnbare baan van de Zon om de aarde één door onze planeet wordt bezet. Als nu vanaf het punt waar de Zon zijn grootste afstand tot de aarde bereikt de kortste afstand Zon/aarde wordt uitgezet dan eindigt die lijn in het tweede brandpunt, dat leeg is. Dat lege brandpunt en het punt van de grootste afstand wijzen naar een en dezelfde graad van de zodiak die de positie van de Zwarte Zon markeert. De voortschrijding van de Zwarte Zon is uiterst traag, wat te maken heeft met de grootte van de massa van de Zon; die meer dan 95 procent van de totale massa van ons zonnestelsel uitmaakt. Zo kan men hem voor alle geboorten in de twintigste eeuw in 12 graden Kreeft plaatsen, reden waarom er moeilijk een persoonlijke duiding van zijn teken-positie kan worden gegeven, hoogstens een universele.
De consequenties van Keplers ontdekking van de lege brandpunten bereikten de astrologie niet eerder dan in de twintigste eeuw, allereerst in Frankrijk via Dom Néroman en even later Jean Carteret. De astrologie van de zwarte lichten werd in Nederland geïntroduceerd door George Bode, schoot wortel en verspreidde zich middels publicaties, lezingen en congressen vanaf de jaren tachtig tot op heden. De toevoeging van die onzichtbare lichten aan de astrologie is niet te onderschatten. In combinatie met het knopenkruis worden zo drie bewustzijnsniveaus gegrondvest: planeten, Zon en Maan behelzen het materiële niveau, de zwarte lichten het spirituele en het knopenkruis ten slotte het universele niveau. Wij, als astrologen, moeten ons betrekken bij die drie niveaus door op de hoogte te blijven van (of: ze te behoeden voor) het verschuivende paradigma in de wetenschap ten aanzien van materie en bewustzijn.
Hoewel er buiten Nederland aandacht is voor de Zwarte Maan, met name in het verlengde van de Franse sekte rond het werk van Néroman, waarin zij wordt geïnterpreteerd als een donker soort Lilith-achtig vrouwelijk principe, wordt er nauwelijks aandacht besteed aan de Zwarte Zon. Er is literatuur verschenen waarin wordt gesuggereerd dat re-integratie van de essentiële kwaliteiten van de Zwarte Maan kan worden bereikt onder de transit Pluto vierkant radix Pluto of een secondaire Nieuwe Maan. (De schrijver van het betreffende boek is niet eens gekwalificeerd als astroloog, maar tracht via vertalingen het buitenland te bereiken). Maar er is simpelweg geen manier om transformatie op een hoger niveau te bewerkstelligen via alleen maar het gebeuren op een lager niveau. Het is eerder het hogere dat het lagere kan beïnvloeden.
Over nu naar een reeks principes die geassocieerd worden met de Zwarte Zon en het daaraan tegenover liggende punt, de Diamant. Om te beginnen het contrast met de Zon. Terwijl de Zon de vonk van het leven in de huidige incarnatie of manifestatie op aarde vertegenwoordigt, kan er verband worden gelegd tussen de Zwarte Zon en de oerbron van het leven zelf, met al zijn ontelbare mogelijkheden tot manifestatie. Zo zie je vaak dat zijn aanwezigheid in de horoscoop een soort chaos creëert, met name in het huis dat hem herbergt. De Diamant, het punt tegenover de Zwarte Zon, is daarentegen meer een illustratie van het principe van distillatie en verfijning. Het horoscoophuis waar de Diamant zich bevindt, geeft aan op welke gebieden iemand uitmuntendheid en distinctie, in de betekenis van ‘zich onderscheiden van’, kan bereiken. Hieronder een beknopte samenvatting van de verschillende principes.
Zwarte Zon: oneindige mogelijkheden, onbeperkt potentieel, chaos en veelheid, de poort (geen gat) naar het Goddelijke.
Diamant: het schuren en polijsten van het primitieve, het proces van distillatie, fermenteren en rijpen, iemands geheime aspiratie.
Het is zeker van belang de Zwarte Zon-as, zoals die in de horoscoop verschijnt, te benaderen als de tegenstelling tussen de onbegrensde mogelijkheden in het huis van de Zwarte Zon en de verfijning in dat van de Diamant. Maar de grootste waarde van deze punten houdt verband met hun rol, tijdens de kindertijd, in het door de omgeving procesmatig afwijzen van de unieke, spirituele essentie van het individu (Zwarte Maan) en de daaruit naar voren komende ‘compensatie’, het aannemen van sociaal geaccepteerd gedrag en het alsmaar herhalen daarvan (Priapus, het punt tegenover de Zwarte Maan).
Zonder integratie van het proces tussen Zwarte Zon en Diamant is het onwaarschijnlijk, zo niet onmogelijk, voorbij de aangenomen kunstmatige persona te komen en opnieuw richting die uniek geestelijke essentie (Zwarte Maan) te gaan. Bijna zonder uitzondering wordt, als gevolg van het afwijzen van de Zwarte Maan vroeg in het leven, gekozen voor maatschappelijk geaccepteerd gedrag. Maar op een bepaald moment – de mid-life crisis is er een mooi voorbeeld van – wordt dit gedrag als ongemakkelijk ervaren en gaat men op zoek naar andere mogelijkheden. Deze onbegrensde mogelijkheden biedt de Zwarte Zon. Maar het is niet genoeg je via allerlei wijzen van zijn en ervaren op een eindeloze reeks experimenten te werpen. Je moet datgene integreren wat overeenstemt met de eigen essentie en beginnen met de verfijning en distillatie daarvan, de Diamant. Pas op dat moment overstijg je de afhankelijkheid van de wereldse goedkeuring voor het doen van wat men van je verwacht en kun je de eigen unieke essentiële kwaliteiten hervinden en ze aan de wereld schenken.
De principes van en het proces tussen de Zwarte Zon en de Diamant zijn beslist innerlijk van aard. Daarom is het handig en leerzaam de uitwerking van de onzichtbare lichten in de eigen horoscoop onder de loep te nemen, alsook de mogelijkheden die wederzijdse integratie van de assen presenteert. De huisposities van de Zwarte Zon en de Diamant zijn de opstap daarnaartoe, gevolgd door de aspecten die zij maken met de persoonlijke planeten. Na het boven water halen van de rijping die in dit proces van distillatie kan optreden, naar de werking ervan met betrekking tot de re-integratie van de oorspronkelijke spirituele kwaliteiten van Zwarte Maan en Priapus. Dit is het niveau van de astrologie dat in de 21e eeuw moet worden ontwikkeld.mei 2023